Για την αναδιάρθρωση του Δημόσιου Χρέους

2014/11/20

Ευχαριστώ τους διοργανωτές για την πρόσκληση και για την ευκαιρία μίας συζήτησης η οποία απαιτείται να διεξαχθεί σε μεγάλο βάθος στην ελληνική κοινωνία.

Λόγω της πολυπλοκότητας του θέματος και των χρονικών περιορισμών της συζήτησης, είναι προφανές ότι θα παρουσιάσω, χωρίς αναλυτική υποστήριξη, μόνο κάποια κύρια σημεία. Πριν προχωρήσω σε αυτά θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε δύο σημεία τα οποία ενέχουν θέση προϋποθέσεων για το θέμα μας.

Κάποιες προϋποθέσεις που υπόκεινται της συζήτησης

Πρώτο σημείο, αποτελεί η διαπίστωση ότι το θέμα της αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου ζητήματος. Την αντιμετώπιση μίας κρίσης η οποία δεν είναι μόνο “οικονομική” αλλά αφορά τη θεσμική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας.

Μνημόνιο, Χρέος, Εσωτερική υποτίμηση, Προϋπολογισμός

Συνέντευξη στην εφημερίδα Αυγή, 2014.11.09

Την προηγούμενη Κυριακή, 2/11, παρουσιάσαμε τη συνέντευξη του συναδέλφου σας, επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, καθηγητή κ. Π. Λιαργκόβα. Λόγω του ενδιαφέροντος που προκαλούν οι εκθέσεις του Γραφείου, επανερχόμαστε αυτήν την Κυριακή για να διερευνήσουμε περαιτέρω βασικά ερωτήματα της οικονομικής συγκυρίας. Πρώτο ερώτημα λοιπόν. Προϋπολογισμός και εσωτερική υποτίμηση - περιορίζονται ή βαθαίνουν οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής;

Η φιλοσοφία του Προϋπολογισμού παραμένει στο πνεύμα της λιτότητας όπως εκπορεύεται από το Μεσοπρόθεσμο και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας, όπως παρατήρησε και ο συνάδελφος, κ. Λιαργκόβας,. Για να μην επαναλάβω την απάντησή του, θα θέσω το ερώτημα από μία διαφορετική οπτική, σχετική με τη συζήτηση “εξόδου από το Μνημόνιο”.

Το Μνημόνιο έθετε τρεις κύριους στόχους. Την εξισορρόπηση των δημοσιών οικονομικών ελλειμμάτων, την εξισορρόπηση των εισαγωγών και των εξαγωγών (για να διατυπώσουμε απλά το δεύτερο στόχο) και τη σταθεροποίηση του τραπεζικού τομέα. Η εσωτερική υποτίμηση μπορεί να περιγραφεί με ένα απλό σχήμα: η μείωση των μισθών θα οδηγήσει σε μείωση των τιμών και κατά συνέπεια θα γίνουν πιο φτηνά τα εξαγόμενα προϊόντα και θα αυξηθούν οι εξαγωγές.

Προφανώς, οι δημοσιονομικές πολιτικές επίσης συνέβαλλαν στην επίτευξη της μείωσης των μισθών, ωστόσο είχαν ένα αυτοτελή στόχο: την παραγωγή δημοσιονομικής ισορροπίας, η οποία, κρίνοντας στατικά τα μεγέθη, έχει επιτευχθεί.